bir yaş bir traş

Bugün benim doğum günüm Kemalettin. Her seneki geleneksel dileğim olan bir sonraki doğum günümü görmemeyi istemenin de anlamı yok. Daha uzun yıllar yaşayacağıma adım gibi eminim.Hep ihtiyacı olmayana verilirmiş çünkü. 

Geçen gün, bahçede kedimle dertleşirken bir baktım diğer kedi de ağacın üstünde uyuyakalmış, öyle imrendim ki. Ben hiç öyle uyuyamadım lan Kemalettin.Hayvanların güzel yanı bu; ne yapıyorlarsa o sırada, gerçekten onu yapıyorlar. Ben nereye gitsem, başka bi yerde olduğumu düşünürken buldum kendimi. Yemeklerim yemekten sonrasını düşünmeyle geçti.Ben hep sonra'ları düşündüm.Şansı olmayanlar işini şansa bırakamazdı. Ama bir işe yaramadı.Yılları deviriyorum ama o yılların içinde geri dönmeyi isteyeceğim tek bir an bırakmadan. Şimdi sana çok saçma gelecek belki ama umut etmeyi özledim.Olup olmaması önemli değil, iyi bişeylerin olabileceğine inanmak... Yazarken bile o kadar saçma geliyor ki bu.İyi niyetlerimi bırakalı çok oldu.

Her sene daha bir donuklaşıyorum sanki.Öğrencilik yıllarımda yazları planlardım.Bu yaz bintane film izliycem, rus demirbaş şiirlerini bitiricem falan fistan diye.Oturup bişey izlemeyeli aylar oldu.Yakında kitapları da terkederim sanırım.

Önceleri herşeyi bilmek isterdim.Herşeyi izlemiş olmak herşeyi okumuş olmak, her yere gitmiş olmak. Bilgi güçtür diyorlar ya Kemalettin işine yaramayan bilgi yüktür ve ben geçirdiğim yıllar boyunca işime yarayacak hiçbir şeyi öğrenemedim. Bunları böyle uzun uzadıya yazıyorum çünkü burda eski yazılarım içinde sadece ondörthaziranları okuyorum.Ertesi günlerin eli kolu dolu gelmediğini hatırlamak için.