Saçmasapan

Bugün bayan wolf'un yazdıklarıyla gaza geldim.Gittim süt ve yumurtayı aldım.Ben sanat filmlerini sevmem,sevmek isterim ama sevmem.O yüzden eve dönerken aklımda sadece çocuk-kene öğrendiğim;Erken yatarım erken kalkarım, bir yumurtayı sütle çarparım şarkısına çağrışım yaptı filmler.Eve geldim kurt gibi açtım,ki ben günde sadece bir öğün yerim, ki sadece akşamları yerim ki yemeden bile yaşayabilirim.En azından ben buna inanıyorum,yaşamayazsın deyip asabımı bozmayın.

Sonra gözüm tabaktaki domatese takıldı,domatesten dayımın çiftliğine,çiftlikten yıllar evvel bana taşıtılan bi kamyon karpuza geldim.Benim taşıdığım o karpuzlar 10 kuruşa satılıyordu,bildiğin yüzbinlira ki o zamanlarda da değerli değildi.Karpuz yetiştirmek salakça birşeydi.Dayıma salak olduğunu sölememiştim gerçi salak da sayılmazdı ama o gün bugündür karpuzla aramız hiç iyi olmadı.

Onları taşıyana kadar anam ağlamıştı,anamla beraber tüm kemiklerim, o zamanlar profesyonel olarak kullanmadığım belim,akabinde bileklerim,detayında serçe parmağım ağrımıştı bu ağrıları çeker-kene ki o zamanlar kene tehlikesi yoktu anadolumda tarım reformu yapmıştım kafamda. Mustafa Kemal'in de dayısının çiftliği vardı.Bu benzerlik yeterdi belki ama artar mıydı? Bütün bunlardan sonra masada duran domates tekrar gözümde netleşti.Gözüm belki dalmıştı, belki misafirin geleceğini bildiğinden artist ayağına yatmıştı bilemiyorum.

Sonra ben sütü ve yumurtayı izlemek istedim.Hangisini önce izleyeceğimi internette aratmıştım. Kendimden utanıyordum.Hani her türlü bilgi önemlidir diyen godsy,ne hallere gelmişti.
Bunu ararken gözüm msn listesine takıldı.Benim için dünyanın en şaşırtıcı uğraşıydı.Listedekileri düşündüm.Bazıları beni engellemişti.Geçerli gerekçeleri vardı sıkmıştım çünkü,rahatsız etmiştim,çok konuşmuştum,az konuşmuştum.Bazıları hep meşguldu ama niye ben hiç meşgul olamıyordum.

Sonra bi arkadaşımla konuşmaya başladım,hayatını kurcaladım,hayatındakileri yaftaladım. Üstüme vazife değildi ve ben çoktandır vazifesiz işlerin adamı olmuştum.Bu arada hala o filmleri izlememiştim.İş yapmaktan kaçar bir halim vardı.O kadar ki film izlemek bile bana bir "iş" gibi geliyordu artık.

Çoktandır aynı soruyu düşünüyordum.Kendi cinayetimin neresinde ve hangi öğesiyim acaba diye.Yine bu soruya takıldı zihnim,oysa zihin değil aklım takılmalıydı.Akıl bende ne gezerdi.Yine kendi açtığım çukura düşmüştüm.Ben bu çukurdan hiç çıkamayacaktım.Fahri çukurcalıydım.
 Niye böyle bir çöplüktü zihnim gecenin bu saatinde niye saçmalamaktaydım.Aslında günün her saati için saçmalama potansiyeline sahiptim.Atıl kullanıyordum kaynaklarımı.Bir sigara daha yaktım,kanser olmalıydım.