Bu Blogda Ara

20090427

Bölüm Sonu


O kadar çok seviyorum ki suçlanmayı,her seferinde dünya körlerini birleştirmekle görevli mesih sanıyorum kendimi.Zalimlikle suçlanmayı seviyorum mesela,ne zaman zalimlikle suçlansam. Sıralı-sırasız seri cinayetler işlemek istiyor canım.Ne görmek isterlerse onu görsünler bende. Huyum da kötü üstelik,kelimelerden bubi tuzağı yapamam mesela.Benim için en iyi savunma,en iyi hücum, en iyi kahkaha,en iyi gözyaşı kaybolmaktır her defasında.Mor sümbüllü bağlarının olmamasının güzel yanı da bu.Herhangi bir şey değişmiyor.Şu yerinden çıkmayan puzzlelar vardı. O tarafa bu tarafa hareket ettirip resmi ortaya çıkarmaya çalışırdınız.İşte resim bozuk olunca hangi taşı nereye oynattığınızın da bir önemi yok.Değişik şeyler oluyor, eklenen bir şey yok aslında muhteva değişiyor sonuç aynı.E haliyle pek korkamıyor insan olacaklardan.Puccadan okudum.Hıdırellez miymiş geliyo muymuş yolda mıymış öyle bişeymiş.Dilek de dilenirmiş.Benim dileğim ımmm... Dünyanın ucundaki fenere gitmek istiyorum.Kasa kasa ispirto,karton karton sigara eşliğinde.Çok kalmasam da olur.Bir gün kafamı dinleyebiliyim,sonra uykumda öleyim.Veladdallin amin.

2 kişi karşıladı;:

ne ben olabildim ne de başkası 27 Nisan, 2009 22:21  

benim dileklerim olmadı ama biliyorum ki hep yanlış şeyler istedim. bu kez başka olacak, bu sefer bir başkayım ben de çünkü... alabileceğimi isteyeceğim, olabileceği.

Godsyndrome 29 Nisan, 2009 23:42  

hopçikiyaya:umarım :)

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP