Niye Yaz(a)mıyorum

Blogumun ziyaretçileri yazmaya devam etmem için yorumlarda bulundular sağolsunlar.Onlara bir cevap yazmadım çünkü ne diyeceğimi bilmiyordum.Şimdi de bilmiyorum sadece deneyeceğim.
Benim fazla boş zamanım var.Bu boş zamanı değerlendirecek bir sürü şey olabilir ama ben manalı bir şey yapmak istemiyorum.Bir kitap okuyabilirim,dışarı çıkıp bir kıza sarkabilirim,ulusa gidip halk ekmek alabilirim bunların hepsi yaptıklarımdan daha manalı işler olur. Ama uzun süredir amaçsız yaşıyorum ve bunu değiştirmeye de niyetim yok.Evde Agorafobik olma çalışmaları yapmak dışında bir isteğim yok şu an.
Blog işi de zaman geçirmek için çok faydalı bir araçtı.Bu şekilde başladım ve bloga çeşitli misyonlar yüklemedim çorba tarifi yazıcam,makarnadan el feneri yapmayı öğreticem türünde işlere girmedim.Bir şey yazıyım sonra kafamda biriktiriyim 5 gün sonra da kafamdakileri yazarım diye de düşünmedim.Aklıma her geleni döşedim.Nisanda başlamama rağmen ikiyüznoksan küsür yazı olmasının sebebi de bu.Başlarda rahat yazıyordum çünkü cidden herhangi birisinin beni okuyacağını düşünmemiştim.Ama okudular.Hatta sevdiler ama blogum birden komik bir blog haline geldi.Hep aynı tarz yazılar yazmaya başladım.Mesela hassas kalpler köşemi kaldırdım. Duygusal yazılar yazmamaya başladım.Çünkü insanlar nedense sızlandığımı veya dikkat çekmeye çalıştığımı düşündü ve ben bundan rahatsız oldum.Yazı konuları epey daraldı.Şimdi blog senin istediğini yaz kardeşim diyebilirsiniz ama her yeni yorumda yok üzgün değilim-hayır ayrılmadık-yok mutsuz değilim türünden şeyler yazmak istemiyorum.Ben öyle blogdan kimseyi de kovamam.Benim yazdığım yazıyı hem okumuş hem de üşenmeyip yorumlamış birine ters cevap da veremem."Çok yalnızım atam valla" ya da "ben aslında çok mutsuzum" dediğimde sadece durum tespiti yapmak istiyorum belki bu blog duracak ve ben lan 3 kasım 2008 de çok mutsuzmuşum diye okumak istiyorum ondan yazıyorum.Bunların üstüne bir de tanımadığım bi kaç insandan mail geldi "biz gülmedik ama" türünden asabım hepten bozuldu.Kimseye gülme garantisi vermedim ki ben hatta bana kalsa 290 yazıda gülecek 2 yazı anca vardır.
Buna önlem olarak beyin koydum içindekiler dedim blogum budur dedim ama onun da faydası olmadı.Bunlardan dolayı yazmak istemedim belki 10 dk.sonra yeni yazı yazarım belki 10 gün daha yazı yazmam bilmiyorum.Ama yazı yazmama sebebim bu.Sağolun çok ilgilendiniz hepinize teşekkür ederim.Durum bundan ibarettir.