20150619

Köprü

.......Ama elimden bu kadarı geliyor.Ellerime kızıyorum. Ellerimin hep güzel olduğunu söylersin. Güzelliğin vasatlığını da yaşamak varmış kaderde.Çirkinliğin şanssızlığı marşımız olmuşken üstelik. Neyse. Bazı geceler uykuya direnip yalnızlığınla bilek güreşine tutuşmak korkutmuyor insanı.Ama sabahın yedisinde mutfaktaki masa her gün dövüyor seni.Mutfak masası bile olamamış herhangi bir masayken mutfakta dursun diye iliştirilmiş lakin sen ikinci tabağı koyamadığın için tüm maçlara 2-0 önde başlayan eşya parçası.
Bu gece aksine uyumak istemiyor canım.İzleyecek bir film aradım.Şöyle esaslısından bir intikam filmi.İntikam alan adamlara hayranım.Neyden intikam alacağını bilmek az şey değil. Hem bayağı da yaşatıyor insanı.Bizi de sevgi öldürüyor.Herkes beni seviyor mesela.Verildiği söylenen sevginin intikamı değil diyeti oluyor.
Burdaki binküsür yazı niye yazıldı biliyor musun? Tek/bir yazının derdinden. Yazıcaktım,şöyle dolu dolu, derinden.Öyle bir yazıcaktım ki bi daha yazmaya ihtiyaç duymayacaktım.Onlarca satır değilmiş benim derdim.Tek bir kelime."Alıştım". Şunu söyleyebilecek miyim bir gün?Alışamamaya bile alışamadım otuzküsür senedir.Perişanlığa bakar mısın.
İlkokulda sağlık taramasında kalbimde bir sorun gördüler-di.Bir ay sonra hastaneye gelsin Japonyadan bir makine gelicek onunla bakarız demişlerdi.Sevinmiştim içten içe.Japonyadan makine kalbime bakıcak diye.Sanki bir benim için gelicekmiş gibi.Koskoca japonun makinesi bir benim kalbimi bakılır bulmuş gibi. Baktılar.İki damarın arasında olmaması gereken bir köprü var dediler önce.Sonra beni japon makineleri yerine Türk hekimlerine emanet ettiler.Öyle bir damar falan göremedi önlüklü delilerim.
Kalbimdeki tüm trafiği o köprü değiştiriyormuş gibi geliyor bazen.Yerini bilsem bir bıçakla kendim bile yapardım.Köprüler yavşaklaşır çoğu kez.Biraraya gelmemesi gerekenleri de kavuşturur çoğu zaman.
Uykudan ne kadar kaçabiliriz ey sevgili.Ve mesaiden.Mıknatıs gibi çektiğimiz: her durumda çıngar çıkaranlardan.Günler geçer sonra saatlerce biraz sen.Ve sonra yine günlerce başkaları. Uzaklar. Herkese uzak olmanın burukluğu.Hem de ben uzaklara giderken o kadar çok sevinmişti ki o herkesler. Yine de işte köprünün yavşaklığı.
Aldırma sen geçer bikaç güne.Geçmiş gibi yaparım en azından.Biliyorum duruyor hep orda içimin bi köşesinde.Boş bir an bulur yumruğu korum der gibisine.Boşluklar dediğim, olmadığın zamanlar.

0 kişi karşıladı;:

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP