20130822

İştehepsibukadar

Ben bişey yazıyorum.Ankaramda biri okuyor,benim hiç gitmediğim Van'da biri tutmuş bugün birşey yazmış mı diye bloguma bakıyor.Belki yanyana gelmişizdir bi şehirlerarası terminalde kim bilir? Aç google'a yaz godsyndrome. Kendini tanrı sanan adam.Nasıl sanmasın lan. Benden beklediklerini anca tanrı olsam veririm.Kısacası nah veririm.
Biliyorum çok mutsuzuz.Biliyorum sevdiğimiz yok yanıbaşımızda.Biliyorum harcandığımızı  düşünüyoruz. Doktor olacakken inşaat mühendisi olmuşuz mesela;Palet pastanesinde limonata içip saçma sapan bişey anlatmamız gereken saatlerde, bibaşına duvarlarla konuşuyoruz.Harcanmışız lan.Daha iyi olabilirdik lan, daha güzel olabilirdik.Rakıyı lan 70lik rakıyı açık havada içemiyoruz ben de bu dünyanın amına koyayım çok afedersin.Adam anasının ölümüne üzülüyor mesela ama anca bizim bir Turgut Uyar dizesinde burkulduğumuz kadar.O adamdan daha iyiyiz biliyoruz.Lakin gösterttirmiyorlar.İçerleniyoruz lakin kime? Elbet kendimize. Kendimizden başka kimimiz var?
Ve en kötüsü ne biliyor musun? Çaresiz derdimiz yok.Çözülürdü.Bir iyiniyet,az bir çaba,biraz şans.Niye olmasındı? Mümkünü olmasa anlardım.Ama mümkünkeni...  mümkün denilen körolası yanıbaşımıza kadar gelmiş ama aynı zamanda sonsuz kadar uzakken, anlayamıyor insan.Anlamaya kalkıyor, gücüne gidiyor. Bir hayat lan vasati 70 sene.Cennette huri kovalamak da olmadı ki derdim ve inan sırça köşkleri hiç düşünmedim. İşe yaramak istedim.İşimde işe yaramak.Akşam eve geldiğimde sofrada bi el ekmeğimi bölsün istedim.İstemekten utanır mı insan? Gün gelir utandırırlar.
Hep böyle mi olacak?
Hep böyle olacak.
Payımıza düşen bu kadar.
Bir kuple Edip Cansever,7 duble yenirakı,sabahları zeytin-ekmek-çay. Yazık mı oldu? Bana olduğu kadar kusura bakmayın bu dünyaya da yazık oldu ama işte kim takar.
Yaşayacağız,intihar edecek kadar babayiğitlik yok bizde.Burnumuzdan gele gele, hasret denen o şeyi çeke çeke yaşayacağız.Normal gibi, örtmen bi kadınn kocası, zeyneple furkanın babası mutemet Hüseyin efendiyi taklit eder gibi,kimselere çaktırmadan.Ne gelir elden?
Elden gelmez,lakin bir gün gelir bir an gelir bütün bir ömür o an içindir.O an'ı bulunuz ve kalan herşeyi unutunuz azizim.İşte hayat bu kadar.

2 kişi karşıladı;:

PoLLy 23 Ağustos, 2013 00:26  

o "bir an"ı bulmak neyse de, sonra çok fena burnundan geliyor insanın ya; işte ben en çok ondan korkuyorum müdür..
başlarım anına da, mutluluğuna da diyorum..
çünkü bazen, ödenmesi gereken bedeller, o anın yaşattığı mutluluğu aşıyor...
astar var, yüz var, matematik var; maazallah...

Godsyndrome 23 Ağustos, 2013 12:42  

Hep aşıcak zaten.Az çalışıp çok kazanan,az sevip çok sevilen,az ağlayıp çok gülen insanlardan değiliz ki! O bedel ezelde sırtımıza yüklenmiş sanırım.

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP