GodSyndrome

Hamal Kadir var burda,23 yıldır bilfiil hamal.Yazın eşya,güzün arpa/buğday,kışın allahkerim taşıyor.
Oğlu Şükrü.Süt toplama tesisinde şöför mesaiden sonra iki extra çakmayı  maharet sayıyor.
Perdeci Ekrem ikizkızlarını okula bıraktıktan sonra dükkanda hapis, akşam altıya kadar.Namazı cemaatle kılmayı seviyor.
Çocukluğumda da vardı etrafımda Kadirler,Şükrüler,Ekremler... Gömücü Rıza'ydı adları,fotoğrafçı Erol, Kuyumcu Recep...
Adları,çocuk sayıları,cebindeki paraları farklı: aynı adamlardı.Ben hayatım boyunca korktum.Korktukça ansiklopedilere kaçtım.Afrikaya gitmedim ama iyi bilirim somalinin yemeklerini "felan" ayışığı sonatını, sultan abdulhamid'in büyük sırrını ya da çinkültürüveahlakbilgisini "felan"
Olmayacaktım,
kendimi çatlatacaktım lakin olmayacaktım aynı adam.
Oldururlarmış.
Doymam sanırdım.
Kustururlarmış.
Sat yirmibirondört bütün tekeller kapalı.Amınıza koyim çok afedersin,içirmiyorsunuz da.Eski kitapların eskidiği büyük salonumda mevlevi gibi dönüyorum.Ben döneyim,dünya durmuş bari ben döneyim. Dünya dönüyor saniyim.
Dünya dönmüyor vesselam.Bize zaman durmuş.
Orospu bi anne gibi hayat.Durmadan terkediyor.Ah sevdiğim kız,şimdi benim yanım hariç her güzel yeri hakediyorsun.Ah sevgili oğlum benden baba olmuyor sana.Ah benim içimdeki yangını görmezseniz ki şimdi siz.Göremezsiniz.Yüzyirmisekizbin kitap okudum ben, kelimelerim yetmez anlatmaya.Kelimelerim olmuyor ki benim.Kalıyorum öylece.
İnsan kime anlatır ya da kim anlar?
Kimseye anlatamaz,kimse anlamaz.
Kimse anlamıycak diye anlatmıycam ben de.Seven azizim,uzaklardan sevsin.Nefret edene akıl veremem.Ben kimseden nefret edemedim,üzgünüm!
Çölde bir kulağım ben.Daya kulağını denizin uğultusu gelsin.Artık allahım,artık sevgilim,artık eşim dostum deniz hiç gelmesin'