20130422

Ölsem de kurtulsam dedi annem Kemalettin,
Ailede genetik sanırım ölüp kurtulma isteği.Ben onlara ölsem de kurtulsam diye hiç söylemedim ama. Ben zaten onlara hiçbirşey söylemedim.İnsanın birisine annesi ya da babası olduğu için derdini anlatması bana hep saçma gelmiştir zaten.Artık dert anlatma fasıllarının hepsi saçma geliyor bana.
Hani tek vuruşla yıkılacak bir dirsek ya da iki dakka da gevşeteceğini sandığın bir civata olur da seni saatlerce uğraştırır ya kendimi onlar gibi hissediyorum.Bazen bir "ah" çıkıyor içimden işte şimdi bittim diyorum ama olmuyor.Ölüp de kurtulmakmış peh! Daha çekilecek ne dertler olmalı.Artık kendime acıyamıyorum Kemalettin.Umutsuzluğun hediyesi umarsızlık oluyor,acı da acımasızlıkla birlikte geliyor. Sövdüğümüz adamlar haline gelmiş olmanın utancı bir ömür yeter bize diyeceğim lakin yakında arsızlık da gelir yerleşir, artık kendime ait bir parça göremediğim ruhuma.El-fatiha.

3 kişi karşıladı;:

UYKUSUZ// UYURGEZER 23 Nisan, 2013 00:26  

uyy..hem umarsız hem arsız..feci:))
U(YKSZ)

Adsız 23 Nisan, 2013 22:13  

Sıkı takipçinizim.
Şiir severmisiniz?Şiirlerde saklısın ve pandoranın kutusuna beklerim.

Godsyndrome 24 Nisan, 2013 19:41  

cansu:geliriz o halde.

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP