GodSyndrome

Bugünkü cumanın farzının ilk rekatında; fatihadan sonra, bi sure okudu hoca benim hiç duymadığım, Allah yaşıyor sandım. O kadar güzeldi ki sure, bir dua etsem: Allah kabul edecek gibiydi. Ama Didem'in dediği gibi tekke ve zaviyeleri kapatılmıştı kalbimin,bişey yapamadım.Sonra sırtımı bir köykahvesine dayadım.20 yıllık tahta masa, ucuz çay.Önümde koca bir yokuş vardı.O kadar dik ve etrafı  o kadar boştu ki yokuşu çıkarsam gökyüzüne çıkıcağımı sandım.Gülden Karaböcek'in sesi geliyordu radyodan; dünya ne kadar ağırdı ve ben nedense hiç öğrenemiyordum.Sanki içimden gelen herşey doğruydu.İçim bu dünyanın doğrularını kesen bir yamuk gibiydi.Kesen de bendim,kesilen de yamulan da.
Yine aynı şey oldu.Napıcaz dedim.
Cumartesi,Pazar,Pazartesi,Mayıs,Haziran,2014,2015,2025 bu kadar berbat bir hayatı olan hiçkimse erken ölmez.Koca bir hayat.Napıcaz?