Bitta

Merhaba Kemalettin,

Bu aralar fazla görüşemiyoruz.Nihayetinde sen artık bir babasın.Ve ben cesaretine bir kez daha hayran olmuş durumdayım.Ne çok planın vardır şimdi senin.Bense tam da bugün,saat altıyı kırküç geçe marketten aldığım 30 ağustos'ta bozulacağı beyan olmuş bir bazlamayı dişlerken, karar verdim artık plan yapmamaya. Bu kararımdan döneceğimi de sanmıyorum biliyorsun en kati kararlarımı çok alakasız zamanlarda ortada hiçbir neden yokken alıyorum.Bu hayatı çok bişey sandım ben Kemalettin.Sandım ki çok seveceğiz,çok sevileceğiz,çok çalışacağız, ardımızda bişeyler bırakacağız.Benim gördüğüm şu ki, olması gerekenler olması gerektiği yere bir şekilde geliyor zaten.Tamam şüphesiz ki adamların emekleri var ama olmasa bile; Yani mesela Fazıl Say müzik alanında deha onun bu dünyaya gelip komi olabileceği hiç aklından geçer mi? Kafka yazar olmak zorundaydı bence bu dünyadan bir Kafka geçmeliydi, öyle de oldu. 

Olacak olan zaten oluyor.Biz sıradan insanların dünyaya bırakabileceği tek şey çocuk.Gıcıklık değil mi ben onu da bırakmıycam anasını satiyim.Umudum yoktu zaten ama Matematiğe olan hürmetimden dolayı her hakkımı saklı tuttuğum ihtimal hesaplarından da vazgeçiyorum artık.İhtimallerimi de satıyorum lan Kemalettin. Ankaraya bidahaki gidişimde altımilyarlık televizyon alıcam kendime piranhalar üstüme doğru geliyor gibi olsun, ne işe yarıycaksa.Gidip digitürke de abone olucam bira içip takımımın maçlarını izler, bülent korkmaz niye oynamıyor diye yorumlar yaparım.Okuduklarım arasında ekonomi de olduğundan kendime ek kaynak yaratıcam.Birikimli emeklilik sevdamdan da vazgeçicem.Taş çatlasa kırk yıl sonra toprağın altındayım. Neyin emekliliği aq.Yazarın biri ne güzel demişti di mi lan Kemalettin.Bi mana arıyorduk yoktu belki, belki biz bulamadık diye.Acemi satranç oyuncusu misali mat olduğumu bilmeden şah çekiyorum Kemalettin. Sağlıcakla...