Amor Fati?
G.o.d'ın bloguna yorum yazmaya çalışıyordum biraz önce, açılan yorum penceresinin alt tarafında "lütfen bir robot olmadığınızı" kanıtlayın diyordu.Yorum yapmadan ayrıldım.Çünkü düşününce baya baya robot'tum.Neyi kanıtlayacaktım.Düşününce oluyor zaten bunlar.
Ne düşünüyorsun böyle?
En çok karşılaştığım soru bu olmuştur herhalde -ki haklılar ben hep düşünüyorum. Kendimi hep hapis gibi düşünüyorum. Tamamını görmediğim milyon parçalı bi puzzle'ı çözmeden çıkamayacağım sanki ordan ve çözemiyorum.Hangi parçayı nereyi koysam, uymuyor. Bazen uymuş gibi yapıyorum.Tam bitirecekmiş gibi oluyorum.Tamamını görmediğim o puzzle sanki değişiyor,hissediyorum. Parçalarla birlikte ben de dağılıyorum. Zaman geçiyor.Bana abi diyen çocukların, çocuklarını kucağımda buluyorum.Abi dediğim adamların tabutunu taşıyorum.Herkesin etrafımda olduğu ama kimseyi bulamadığım bir tecritteyim.
Bildiğin boğuluyorum bazen.Kitaplarla suni teneffüs yapıyorum.Hem tecritteyim, hem boğuluyorum ama ölmekten de korkuyorum.Bir ömür böyle sürer mi diyorum kendime.Biliyorum ki sürer. Benden beter olup bir ömür sürmüş çok hayat biliyorum.Ama işte boşveremiyorum.Sevdiği kızı alamayınca gidip anasının beğendiği kızla evlenen Mehmet'i düşünüyorum.Boyunca oğlu öldükten sonra tekrar hamile kalan Nazan'ı.
İnsanoğlu umutsuzluktan umut yaratandır diyor ya Yaşar Kemal.İşte ben onu bir türlü yapamıyorum. İnsanlık kısmım kalmadı sanırım.Robotum ben, mutsuz bir robot. Kurtulamıyorum.
8 kişi karşıladı;:
Robotmuş gibi yaşamaya zorlanabiliriz ama başarabilsen mutsuz olmazdın, olmazdık. Ya da ben öyle sanıyorum. Bir de insanların söylemekten vazgeçtiklerini daha çok merak ediyorum hep.
g.o.d: merak edicek kadar önemli değildi.
Belki on kez bişeyler yazmayı denedim bunun üstüne. Ama bu tek cümlelik yorumlarının üstüne bişey söylemek absürdmüş gibi geliyor bazen. Zorla konuşturmak gibi değil ama sevmiyorum insanların susmasını. Susan insanlar da korkutucu biraz sanırım.
Robot olamıyorsun, ki sıkıntı da orada başlıyor. Robot olmanı istiyor her şey, hissetmeden görevini yerine getirmeni. Hisleri aldırma yöntemi bulunana kadar üretim hatası robot olmaya devam...
müdür eskiden varmıydı bu kadar robot...
Yada wall e kadar hissiyatlımıydılar... yoksa biz modern çağın iron man'lerine mi dönüştük
söyleyeyim içimde kalmasın dedim ama bir garip bir şey oldu az önce :) yeniden yazmak zorunda kaldım neyse işte az önce ben oturuyordum sonra bi üzüldüm yaşa yaşa nereye kadar hayır yaşayacağım da ne olacak falan diye düşünürken ya dedim ben bir blog keşfetmiştim önceleri neydi neredeydi seni arıyordum sonra buldum yazdıklarını okudum falan bir ara gülümsedim bile ve pencereye kaydı gözüm 13 katın verdiği avantajla görebildiğim ışıkları yanan evlere baktım allahın işi yok belkide buralardasın falan diye geldi aklıma.Sonra nerde olduğunun çok umrumda olmadığını fark ettim.Belkide dedim ben bu akşam yazılarını okuyup vazgeçmeyeyim diye yaşamışsındır tüm bunları.Yazdıklarını okuyunca ne olduğuna değinmem gerekirse yalnız olmadığıma sevindim kötüyüm ben galiba!Ya bir de bu yaş konusuna açıklık getirsek hayır insan bu kafayla ne zamana kadar yaşayabiliyor merak ediyorum :D
Kafa olsa insanda kim yaşar ki?
Soruya soruyla cevap vereceksek
-Yaşadığını düşünüyor musun?-
Yorum Gönder