20111214

Şükran Lokantası


Bak şimdi bahar gelsin,
içime değil lan memlekete,

bayramlığı unutulup tatilliği kalan bigün olsun, yağmur yağsın.Kuralım rakı soframızı öyle heybetli olmasın.Tek içeceksen iki meze yeter bence ya da bana bi kaç dilim limon ver, diğerleri senin olsun.
Safiye Ayla'dan başlayalım ki hep bir ihtimal kalsın ölmek.Kalbi attığı için yaşadığını sanan insan familyasıgiller korksun ölmekten.
Kurban edelim evin bi duvarını.Bak bu yukarıdakiler gibi dünyanın en güzel fotoğraflarını asalım. Hayatımız dolmuyordu bizim duvarlarımız dolsun.Hep gözlerimiz dolacak değil ya, bugün hep bardağımız dolsun.
Vedat'a içelim lan, bizim lisenin kantininde çalışan çocuğa.Sen bilmezsin Vedat yıllar evvelinden ölüdür. Nevra aşkına karşılık vermedi diye asıverdiydi kendini.İnsanlar böyle dediydi.Nevra soğuk bir kış günü gürül gürül yanan bir sobanın bulunduğu eve girer girmez,
paltosunu asar gibi astıydı Vedatı
kimse bilmez.
Ben Vedata üzülmüyorum ki Hafız, her insanın kendi hayatının anasını sikme hakkı olmalı bence. Sonradan açıldım ben, eğer biraz daha olsaydı erkenden, okumazdım zaten. Soğuk kaynak ustası olur, etinin kilosu 1.5 liraya gelen fahişelere gider, tekel birası içerdim. Ve yine ruhunun yekünü tek lira bile etmeyen bir kadını severdim.
Şimdi desem inanmazsın,inanmaya başladığında gülersin.Çin'e bile gitti lan, ben burdayım. Sen burdayken Çin'e bile giden kadınla napabilirsin ki hafız?Kendimi mi asayım?
Orhan Gencebayın bindokuzyüzaltmışsekizyılında yazdığı bi şarkının yanında,ikibinonbir yılında bindokuzyüzdoksanlardan kalma bi aşkla ben şimdi napayım?
Susayım ben hafız,öyle bi susayım ki konuşmayı unutayım. Ben sabahsız gecelerin kucağında bir çilekeş diye mırıldanarak ütü yapayım, rakibi canıma güldürecek uşşak makamında şarkılar çaldıkça bir kadeh daha parlatayım.Yine ağlamakla inlemekle'yi söylesin Müzeyyen sanki en ön masada dinler gibi hayallerle uykuya dalayım.
Hisseli harikalar kumpanyası yine açsa keşke perdelerini, ben çilek toplasam evin arka bahçesinden. Bir hayatın tek hissettirdiği şey o hayatı hiç yaşamamış olmayı dilemek olmasa keşke.

gülümse.

3 kişi karşıladı;:

Android 15 Aralık, 2011 06:12  

bu yazıda etkilendiğim birçok cümle oluğu için kendim tarafından yadırgandım bu yüzden "uşşaktan çogüzel küfür olurmuş aslında" diyip seviyeyi düşürerek kendimce iyi bir halt yeme meylindeyim ajan.hayatımda kurduğum en uzun cümle anasınaaa..

ha bi de evet gülümseyim =)

Adsız 15 Aralık, 2011 14:59  

Godsy be, bütün bunların üstüne, hala gülümse demek de hiç yaşamamış olmayı istemekle aynı ki. Sövmek kadar surat asma hakkı da olmalı insanın:)

Godsyndrome 16 Aralık, 2011 12:05  

android:uzun cümle de neymiş net ol aslanım :P

suvebeyaz: hakkı var tabi hakkını da kullanabilir ve fakat sonuç değişmiyo işte :/

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP