Haybeye Sallamalar

Altı saat uyku yeter insana, fazladan uyuduğum saatler yaşamamak için sanırım. Uyanık kalmanın kötü yanı kendine itiraf etme tehlikesinin hep uyanık olması galiba.Oysa yaşamaktan kaçmak için uyumak büyütmüyor insanı.
Dün gençten bir çocuk öldü,bugün defnettiler.Uyanıkken ölmek de çok zalimce. Sen birini unutarak öldüremiyorken, unutmaya kıyamıyorken birilerinin kanlı-canlı! ölüyor olması hayranlık verici hani nasıl demeli ürpertici bir hayranlık.
Hayran olduğum bir diğer şey de bazı insanların markete gidip ekmek alışını bile mohaç meydan muharebesi (-ki meydan ne alaka la, diğer savaşlar ara sokakta yapılıyor sanki neyse işte) kıvamında anlatmaları. Aslında uykunun işe yaradığı nokta burda başlıyor. Kurduğun cümleler içerisinde "ayy çok eğlendik/ kitaba öylesine kaptırmışımki kendimi/ gülgül öldük" türü şeyler yoksa uyumak güzel şey.
Pavlov zille yemekle uğraşacağına köpeğini dövseydi ve her dayaktan sonra köpek uyusaydı klasik koşullanma diye buna derdim ben.Adam da haklı köpek dövülür mü hiç? Hadi imgeler dünyasında köpek ben olayım da pavlov kim, sebep ne, dayak ne tür bunlar hep muamma.