Alışamadığım gerçeğin tadı yok/uyku
Ben liseye başladığımda bana dediler ki hazırlık okuyacaksın ben de dedim ki ben ingilizce öğrenmem arkadaş ve uyumaya başladım sonra anneannemin dualarıyla üniversteye girdim ve kadınceğiz kallavi bir dua ettiğinden devam mecburiyeti olmayan bi üniversteye gittim ve yine uyumaya devam ettim.Hatta 40 almanın bana yettiği bi sınavda 40 olmuştur heralde diyerek
sınavı bırakıp uyumaya gittiğimi hatırlar gibi oluyorum(biralı geniş zamanın miş'siz geçmişi) Okulu bitirdikten sonra askere gittim (görüyosunuz gideri olan bi erkeğim sürekli bi yerlere gidiyorum askerdeydik evet) ve orda da beni uyandırmadıkları müddetçe hep uyudum.Akşam 18.30 da yatar;Çarşı izinlerinde erken gelip yine yatardım.Sonra bu iş işi çıktı ve 5 aydır ben bilfiil çalışıyorum.İstifa etmek adına kendime olan umudum giderek azalıyor.
Oysa ben hep bişekilde yırtacağımı düşünüyordum. Olağanüstü yakışıklılığımdan dolayı zengin bi kız bulurdum ya da gucci mankeni olur objektiflere tos vurucak koç gibi bakardım.Veyahut bittabi silsile (yazar zengin türkçesini cümle içine serpiştiriyor)bi şekilde yırtardım.Ganyandaki numaraları sayısal kuponunda joker olarak kullanmama rağmen ordan da kurtaramadım.
Bi kere anlamadığım şey şu bu kadar insansınız çalışan ve nasıl isyan etmiyorsunuz.Her sabah erkenden uyanılır mı bu ne saçma bi dünya düzeni.Güneş takvimi, yaz saati ebelek gübelek
bi ton şey var üstüne elektrik denen bişey var niye erken kalkıyoruz mal mıyız biz?Niye bütün ülke insanı uykusuzluk çekmek zorunda ve buna niye tepki verilmiyor.Zaten halay çekmek için protesto eden bir kitleye sahipken neden bir gün olsun "zabah 7 de galgılır mı la" şeklinde tandoğan meydanında toplanılmadı.Bunu da mı ben düşünecektim.Bununla da bitmiyor sabah erkenden başladığın işe öğleden sonra da devam ediyorsun.Niye; hayır niye yani yarın yaparız desek ölücez mi?
Şahsen hard-vard fizikte tartışılmasını istediğim bir fikrim var.Herkes herşeyi(yemek içmek değil/iş) "yarın" yaparsa zamanda bir sapma olmayacaktır.O halde niye yarın yapmıyoruz.
İngilizcesinin ruhaylity olmasına sonuna kadar inandığım halet-i ruhiyem fena halde bozuk. Hatırlamadığım bir zaman diliminden telefonumu arayarak bana ulaşan bir hatun, çocuğunu görmek istersen gel dese ve ben höö!! diyemeden telefonu kapatsa bu sırada ben arabamın içinde trafik ışığının sarıdan yeşile çalayazmasını beklerken veledin biri para vermedim diye arabanın camına tükürse bu derece sinirlenmezdim işte o derecelerde asabım bozuk.
Asabımı bozan başka faktörler de olduğundan ölene kadar o olmazsa yaşlanana kadar uyumak adlı tek kişilik performansımı sergilemek üzere kendimi yatağa davet ettiğimden yazıma burada son veriyor,buraya kadar yazdıklarımı okuyan tüm bayan bloggerları öpücüklere boğuyor (şefkatle-masumca- bittabi-silsile) ve gidiyorum.(Giderim var diye boşa demedim)
9 kişi karşıladı;:
Zamanda sapma kısmında konudan biraz kopar gibi oldum ama genel hatlarıyla baktığımda bu anarşist ruhlu postta kendimi bulduğumu farkettim.
Yine de yarın sabah büyük bir ciddiyetle kalkıp işime gideceğim tabi, o ayrı.
'Şahsen hard-vard fizikte tartışılmasını istediğim bir fikrim var.Herkes herşeyi(yemek içmek değil/iş) "yarın" yaparsa zamanda bir sapma olmayacaktır' buna çok fena katıldım.
"ruhaylity" ye de eşşekler gibi anıra anıra gülmedim de efendi efendi güldüm ajan.
Anacım Danimarkalılar (işte elin gavuru) da aynı senin erken kalkma zorunluluğundan sıkılmış ve B Toplumu adı altında bir platform oluşturmuşlar. Demokratik ülke kardeşim, erken kalkamayanlara göre çalışma saatlerinde düzenleme yapılmış. Yani ayağı kalkan millet var, yok değil ama burada yok. Ayrıca ben katılmazdım senin eylemine, zira erken kalkıp günün tadını çıkarmayı sevenlerdenim. Ha bu arada ben de öpücükten nasibimi aldım mı:))
ispanyadaki çalışma düzenini araştır tavsiyem ben her gece orda yaşayacağım günü hayaliyle uykuya dalıyorum olm.
not: çok konuşuyolarmış ama acaip gevezelermiş
Sanırım bu serzenişlerin benzeri bende lise sıralarında başlamıştı. Hazırlıkta çalan saati duymuyordum bir şekilde ve beni uyandırma gelen anneme şu şekilde çemkiriyordum "bağaneeee yeaaaaa sabah sabaah okul mu olyyr, gitmiyooom ben niee sabah gideyim kiiiyh" İlerleyen senelerde benzer serzenişlerim devam etti. Üniversiteye gelince ve evde beni uyandıracak kimse olmayınca bu sefer çalan alarma çemkirmeye başladım "bir sabahta çalma be bir sabahta çalma allah belanı versin senin saat diye"
12 yıllık öğrenim hayatının büyük bir kısmını sabah erkenden kalktık ve eşşek gibi okula gittik. Üniversiteye gelince işler değişir ders saatlerin farklı farklı olur dediler, inandık. Elin adamları gitti zorunlu derslerini sabahın kör saatine koydular, sıkıyosa gitme. Okul bitip çalışmaya başlayınca da kargalar bkunu yemeden yollara düşeceğiz. Ne acı..
Uyku dedin damarıma bastın godsi, saçmaladım gece gece affola!Gidip uyumalı
dışavurum:git tabi istifa edersen bakmam :)
android:ama efendilik sana yakışmıyor ki ajan yauw.
dersaadet:öpücük yok sana günün tadı öpsün seni hıh :)
hopçikiyaya:ispanyol bi kız bulsana bana
böcük:sen bu yılların dadını çıkar bence müdür arıycaksın hiho yetişkin gibi konuştum sonunda
Sana o kadar çok katılıyorum ki daha önce hiçbir insana bu kadar çok katılmamıştım. Sen benim ilkimsin ::
Entelim dantelim:İlk elin günahı olmaz diyelim o zaman :)
Türkiye'de de günlük belirli bir iş saatini doldurduktan sonra (Normalde 8, acımasız şirketlerde 9 saat)kaçta işe geldiğinin önemli olmadığı şirketler varmış. Rüyamda görmedim ama birileri dedi. Valla varmış. Deli değilim ben. Değilim.
Yorum Gönder