Galatasaraylı Olmak

Eskiden Galatasaraylı olmak çok gururlandırıyordu beni. "Türk olmayan takımları yenmek" amacıyla kurulan bir takımı tutmak,avrupada kimle karşılaşırsak karşılaşalım kazanacağımızı düşünmek,Metin Oktay gibi bi futbolcunun forma giydiği takımı tutuyor olmak çok ayrıcalıklı bişeydi.Kelimelerle anlatılmayacak bi gururu vardı Galatasaraylı olmanın.Oysa şimdi ilk kez utanıyorum kendi klübümden.Ezeli rakibimize 6-0 yenildiğimizde bile bu kadar üzülmemiştim.Şimdi utanıyorum Galatasaraylı olmaktan.Bugünden sonra hiçbi çocuğu galatasaraylı yapmaya çalışacağımı sanmıyorum.Keşke Ali Sami Yen başımıza yıkılsaydı.Bank Asyada mücadele etseydik keşke.Böyle bi başkana sahip olmaktansa her türlü keşke'ye razıyım ben.Ve bu adam bu klüpten gidene kadar Galatasaray'ın herhangi bi maçını izleyeceğimi herhangi bir haberiyle ilgileneceğini sanmıyorum.

Tek tesellim bundan sonraki yıllarda ne olursa olsun aklı başında tüm Galatasaraylıların bu adamı tarihin en kötü Galatasaray başkanı olarak hatırlayacak olmaları. Türk sporunun batıya açılan penceresi (güya) olan takımın başkanı,bu ülkede avrupa kupalarına sahip olan tek takımın başkanı;Kendi yönetimine aciz denilirken sustu.Vefat etmiş Galatasaray Başkanına hakaret edilirken sustu.Açılış günü kendi stadını terketti, ilk kez bi klüp taraftarı kendi başkanı tarafından tehtid edildi.Bize de teşekkür!! etmekten başka bişey kalmıyor, ilkleri yaşatıyoruz diye övündüğümüz türk futbolunda bize bu günleri yaşattığı için.