Kusmuk

Bugün dükkana 50'li yaşlarında bi adam geldi.Spor ayakkabıya benzeyen siyah köseleyi topuklarıyla ezerek giymişti.Lacivert kumaş pantolunun paçalarını yukarı kıvırmış,pantolonu göbeğinin üstüne çekmişti.Pazardan aldığı tişörtün içinden bi top beyaz kıl yumağı dışarı taşmıştı. Elindeki kısa maltepe onbirinci parmağı gibi duruyordu.Bugüne kadar gördüğüm en iğrenç yüz ifadesine sahipti.Aşık olduğu mesleğinden ıskartaya çıkarılmış bi orospunun çaresizliği mi desem, yoksa yıllar evvel araba çarpmış bi köpeğin bi tas yemek gördüğündeki yavşaması mı desem bilmiyordum.Midem bulanmaya başlamıştı.Eğer gerçekten tanrı her kuluna kendinden bi nur veriyorsa bu adamın yaratılışı tanrının kendine acımasıydı ya da tanrılıktan istifa mektubu olmalıydı.Bu pantalonu yapmamışsın dedi babama.Babam yüzüne bile bakmadan tamam yaparız diye kestirip attı.Tiksindirici bi gülümseme sardı adamı tamam o zaman dedi kirlenince getiririm. Günlerden salıydı,saat 5 sularıydı.Ben o koltukta oturmuş olan biteni izliyordum.Kimsenin yüzünü dağıtmayı bu kadar çok istememiştim.Hatta orda o adamı öldürmek istedim sonra babamı öldürmek istedim sonra kendimi öldürmek istedim.Yine de hafifletici nedenlerden ötürü olsa gerek ikisini de affettim.Galiba kendimi öldürdüm ve galiba iyi ettim.