20090617

2

doğanın seni hazırlamadığı hiçbir şey başına gelmez demişlerdi oysa hazır değilim.Önümde yerel yönetimler kanunu,babamı şeker hastası yapmanın tortusu dudaklarımda,tam da beni seven ilk-tek-son insanı geçen sene bugün kaybetmişken,sesimi duymasını istediğim tek insan da sessilikte kaybolmuşken hiç de sahici gelmiyor hayat.
hayatım hep'lerden ibaretken, gelecek yakalanamayan bir gölgeye dönüşmüşken biliyorum insanın yalnız doğup,yalnız yaşayıp, yalnız öldüğünü.Gülerken dünya seninle güler ağlarsan yalnız ağlarsın onu da biliyorum da bilmeler kabullenmeye yetmiyor. Biralarımı yudumladığım bir saat yaşıyorum,kalan 23 saat çöpe gidiyor.Depresyon değil bu,melankoli değil.Ne kpss,ne iş,ne askerlik, ne aşk,ne başka bir şey.Belki bir günden kalan sonra hergün o günün şekline bürünen bir huzursuzluk bu.O kadar zaman geçti ki hatırlamıyorum.Bir cümle sanki,söylesem bitecek ama söyleyemiyorum.

3 kişi karşıladı;:

guguk kuşu 17 Haziran, 2009 15:20  

demek babanı şeker hastası yaptın....dibetin etiyolojisinde böyle bir faktör hiç duymamıştım:)
demek seni ilk ve tek seveni kaybettin.
neyse iç sıkıcı olmalarına rağmen zeka pırıltıları içerdiği için en azından ben yazılarını sevdim.
imza
ümitpereset guguk:)

PoLLy 17 Haziran, 2009 15:37  

alışmak oluyor bu, her daim yaşanan sıkıntılara.. artık kanıksamak ve hiç yadırgamamak oluyor. günün birinde çekip giderlerse, eksikliklerini hissedeceğini benden duy istemezdim ama böyle maalesef..
sigara alır mıydın?

Godsyndrome 18 Haziran, 2009 02:49  

guguk kuşu: eski yazılarım eğlenceliydi,bi de ben bulsam kendimde o zeka pırıltısını.

Polly:Sigara almak ne ki yiyorum sigarayı,günün birinde giderler gidenlere alışkınım :)

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP