İyi çocuktum ben

Bütün dünya sanmak üzerine kurulu.Ne kadar az sanarsan o kadar iyi.Soyadı san olan bir herifin makine fabrikasına verdiği isim gibi duran bir kelime yüzünden mi lan bunca hengame.

Yapmak zorunda olduğun şeyin, seni mutsuz edeceğini bilmek...sıkıysa yapma.

Ben Gauguin değilim ki 40 yaşında yeniden başlayayım.O da ne azimli herifmiş arkadaş.

Bazı insanlar hiç bir zaman bazı sanrılara kapılamaz.Bazılarından da kendini kurtaramaz.

Konuşurken ortalamam 14 (evet saydım) bir cümle edebilmek için o cümleyi ortalama 14 cümleye sarmak zorundayım.Buna gerek kalmayacak bir insana dostum diyebilirdim. Salt gerçeğin kötü tarafı da bu:insanlar ya duymaya hazır değiller ya da kabalık olarak görmeye hazır haldeler.

İkinci şans dediğiniz şey,tanrının sefilliğinize tekrar gülme isteğinden başka bişey değil.

Yaş 26 seçenekler:kpss'ye çalışırsın kapalı ekonomilerde çarpan etkisi ya da bilmem ne mahkemesinde karar yeter sayısı/kitap okursun/yürürsün.... Hani "ben böyle hayatın" diye başlayıp "ta" ile devam eden bi cümle var.İşte ondan.