Bu Blogda Ara

20080622

Sos

Bugün yine etrafı dolanayım diye yola çıkmışken,kocayşinin biri(ihtiyar), delüğanluu(delikanlı) şuna bi el atsan dedi.Eşya taşıyorlardı 2 kişilermiş eyvallah dedik.Evden eve nakliyat gerçekleştirdik. 2 römork eşya ve 40 torba kömürmüş toplamda.En son 1997 de koşmuş birisi olarak şu an hawking kadar yamulmuş bir haldeyim.Öyle ki 5 yaşındaki bir çocuk bile beni evire çevire dövebilir.Yarın aşkım Ankara'ya dönüyorum.Tatilde öğrendiklerim;
*valla onu bile düşünecek halim yok belki sonra.

4 kişi karşıladı;:

hTc 22 Haziran, 2008 11:15  

delüğanluu diyince burhan aklıma geldi birden:D Ne de olsa o da Tokatlı ya:D Tokat'ın domates bahçeleri ahh ahh:D Geçmişler olsun bence bugünden şunu öğrenmen gerek, küçük şehirde yaşamak çok kolayyy=)

Godsyndrome 22 Haziran, 2008 20:47  

evet hem kolay hem de bir sürü avantajı var ama:BEN YİNE SANA VURGUNUM DEDİM ANKARAYA GİRERKEN...

MyBiber 23 Haziran, 2008 00:34  

Küçük yerlerde yaşaya yaşaya bende artık büyük şehir fobisi oluşmaya başladı. Umarım ben de:" Ben yine sana vurgunum..." diyerek girebilirim birgün İstanbul'a... ;)

Godsyndrome 23 Haziran, 2008 01:21  

Bilirim o fobiyi ama atlatıyor insan.Üstelik söz konusu istanbul olunca inşallah diyemiyeceğim :)

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP