GodSyndrome

İşte herşey böyle olacak.
Yarım.
Çünkü ben çok merak ederdim eskiden.Neler olacağını.Çünkü azizim birşey olmalıydı.Meğersem bişey olacağını sanarak geçiyormuş zaman.Zaten o yüzden artık geçmiyor zaman.
Uzak dediklerini, gitmesi uzun süren mesafeler sanırdım mesela.Burnunun dibinde de olsa gidemeyeceğin uzakmış meğersem. Tüm kavramlar böyle böyle bitiyor zaten.
Ve çok kızgınım: gidemediğim,söyleyemediğim,yapamadığım ne varsa.Ama işte kızmak da bir nevi hürriyet. Kim var da kime kızayım cancağızım.Kızgınlığı kırgınlığa dönüştürüyoruz el mecbur.Süt bozulmadan yoğurt yapalım diyoruz da; kendime de kırıla kırıla kırılmadık yerim kalmadı.Kırıklarıma rakı basıyorum son bir ümitle. Ümit bizde eğreti duruyor biliyorum.Bazen ümit ederken yakalayıp kendimi, sonrasında çok utanıyorum.Sonrası da anlatılmıyor zaten.