Kayıp Adamın İzinde

Birşeyleri bekleyerek, beklediğimiz halde gelmeyen şeylere üzülerek oyalanıp duruyoruz.Günler geçiyor. İnsan bazen günlerden çok fazla şey bekliyor.Yani tiyatrocusun,bir tiyatroda çalışıyorsun,ama hiç oyun oynanmıyor orada.Erteleniyor,iptal ediliyor,aksilikler çıkıyor,bir bakmışsın yıllardır mesleğini yapmıyorsun. Hayat bana hep böyle geliyor.Bu günlerden birşey bekliyor insan.Gülmeliyim,ağlamalıyım,kavga etmeliyim, hafızamda biriken birşeyler olmalı,ama yok.Yaşlılığımdan korkuyorum, hatırlayacak hiçbir anım olmayacakmış gibi.
Geçen cumartesi karanfilin köşesinden dört kitap aldım/aslında iki alacaktım,meşrutiyetteki Colinse belki o tatlı kız gelmiştir diye baktım-bulamadım.Leman'da aybanabikahvaltı saatinde 2 votkaburn çaktım,don kişotun balkonunda oturan kızıl saçlı kıza şiirler yazdım.
Sonra gidip dövme yaptırdım.-Belki de sırf hatırlayacak birşeyler olsun istedim- Yaptırdıktan sonra pişman olurum diye düşünüyordum nicedir.Bir ömür taşıyacağın bir şey... Ama bir ömür taşımak zorunda olduğun o kadar değersiz şey var -ki dövme sıralamaya bile girmez.Pişman da olmadım zaten.Sonra yine içtik uykusuzum'la.
Eve yaklaşmadan indim taksiden, örtmen falan falanca üstgeçidine çıktım.Minbere çıkar gibi çıktım.
ilk beş basamak "varol cengiz baba"
ikinci beş; "cahildim dünyanın rengine kandım"
üçüncü beş: okan kalp gözde
dördüncü beş "mahfımdan oldum isyankar"
vs.vs.
O örtmen  öldüğü gün ordaydım.O üstgeçit yapılırken de ordaydım.O üstgeçitin altında doğduğuma pişman falan olmuşluğum da vardı.Aslında o üstgeçit benim sayılırdı da belediye habersizdi.Sarkıttım ayaklarımı bir sigara yakıp aşağıdaki asfalta baktım. Yıllardır düzeltilmeye çalışılıp bir türlü düzeltilmeyen hayatları ve bir günde mahvedilen hayatları anımsadım. Ayrılık ateşten bir ok'ken ve nazlı yardan hiç haber yokken o üstgeçitte gazozlu köpeköldüren çakardık Kemalettinle.Sabah da karşıya geçip okula giderdik.Şimdi gülmeler zoraki,bazen ağlamak istiyor insan artık ağlayamadığının hatrına hem de ve hiç kavga edemiyorsun,kavgaya tutaşacak kadar sahiplenecek birşey kalmamış hayatında. Canımı sıkan olanlar değildi.Eskiden olan herşey,napalım gülelim o vakit sonucunu doğururken.Şimdi olmayan herşeye karşı mal gibi kalıyorum. Talihsizliklere gülemeyeceksek,talihsizlik ne işe yarar!