GodSyndrome

Geçen izlediğim dizilerin birinde adam kiliseye gidip;
kendime dua ediyorum,kendim için diyordu.
Zaman mı,din mi,ülke mi sebep bilmiyorum.Bizim elimizde kendimizden başka bir şey yok.
Terminal haline gelmiş bir kalp,şaşırtmayan arkadaşlar,snob klüp taraftarı gibi bir aile.Chaplin filmi tadında (tatsızlığında) geçen günler...
Herkes iki kişi gibi, dışarda olması gerekirken bir hastane yatağında bilinçsiz yatan aslımıza refakat ediyoruz başucunda.Bir iyileşse çok şey yapabilir aslımız,iyileşmiyorsa da ölüp bizi özgür bıraksa.