Sivil Hayat

Sivil hayata adapte olmak çok zor bişeymiş.Canramboğ sendromuna kapılmış gibiyim.Hala sabah 6 da kalkıyorum ve bi bakıyorum 142-143 diye şınav çekerken buluyorum kendimi( soldaki 1'i dikkate almayın)Askerliğe de geç adapte olmuştum zaten ki devletin üçyıldızlı subayının karşısında kasaturaya kamasutra demiş bi insanım(dervişin zikri) allahtan kimse çakmamıştı.

Annemin telefon konuşmaları da çok can sıkıcı "ay geldi geldi,bir kiloğğ almış( sadece bi kilo gibi geliyor kulağa) bir yanmış bir yanmış,tam erkek olmuş.Bir de herkese söylüyor bunu, sanki 5 ay önce ibneydim,askerden sonra erkek oldum.Tam erkek ne ya!

Babamın tepkileri daha işlevsel mesela,önceki gün elime bir gaste parçası tutuşturdu.Baya baya ilanı okumuş,üşenmemiş makasla bir güzel kesmiş,İtfaiyeci alım ilanı.Tamam güzel meslek; öğlen 3'e kadar çardakta tv izleyip çay içiyorsun sonra veleybol oynayarak stres atıyorsun ama insanların ateşini söndürmek için para alamam bu işi parayla yapamam babağ dedim.O da ona bozuldu.

Bildiğiniz gibi cansu taşındı arkadaşlar(Not:gerçekten cansu diye biri var mıydı diye bana şizofren muamelesi yapan arkadaşlara selam ediyorum)Yerine taşınacak elemanın da iki kızı varmış nihoha.Daha malı şey yani kızları görmedim ama ikisini toplasan bi cansu etmezler gibime geliyor.Ahh ben de mi taşınsam napsam.

Ben böyle içtenlikle yazıyorum ki yazıyı tekrar düşünürseniz;27 yıldır erkek olmadığımı düşünen bi anne,başıma kırmızı kask takmamı isteyen bir baba ve çekip giden platonik bir aşkın derin acısı var yazıda sonra msnde orda burda ne komik yazıyosun diyenler çıkıyor.Neresi komik lan bunun okuyucu.Derdimizi döküyoruz gülüyosunuz ayıp be valla...