2 kilo aforizma
*Herkes gibi ben de nisan ayını severdim ama bişeyleri sevme yeteneğimi kaybettim.
*Davranışları görünmez bir para yapıp karşımdakinden duygu satın almak ya da ona duygularımı davranışına göre satmak benlik işler değil.
*Dil dediğiniz sadece duymak istenilenleri söylemek için yaratılmış bir organ.
*Son beş günü bir kelimeyle geçiştirince bunca yıl boşa konuştuğumu anladım.
*Eski filmleri tekrar izledim.Gülersen dünya seninle birlikte güler,ağlarsan yalnız ağlarsın.Yok yok ağlamadım.
*Hafızamı kaybetmişim gibi ama sadece bir kısmını tüm "değer"lerin içi boşaldı sanki.Çalmakla çalışmak,kabalıkla nezaket,saygıyla küstahlık aynı şeyler gibi.Hepsini tekrar öğrenmek gerek ve yeniden seçimler yapmak...
*Evet yalnız doğuyor, yalnız yaşıyor, yalnız ölüyoruz.Arada geçen sürede birilerinin bizi sevdiğine inandırıyoruz kendimizi.Birilerini sevdiğimize,bir gün mutlu olacağımıza tüm ömür inanmaya çalışmakla geçiyor ve kendi kendimize konuşmakla.
*Ve bitmeyen sözler.... Kendi kendine konuş,insanlarla konuş,msnde konuş,defterlere yaz,bloga yaz ama kafanın içindeki sesler hiç boşalmasın.
2 kişi karşıladı;:
kafadaki sözler boşalmasın evet, kaçışmasınlar bide...
ama yani ben sizi (bloger kabilesinin genelini) hayretle izliyorum... zaten şu hayatta 2 adet hayran olunacak yetenek varsa biri yazarlık diğeri de beste olayı ki her ikisine de aklım sırrım ermiyor,
birinde kafada kelimeler fingirdeşiyo bende ama hadi yaz deseler hepsi bi yana kaçışıyo,
müzik olayına zaten hiç girmiyorum...şahsi kanaatimce sezen aksu insan kişisinde her ikisi birden var ki o da akıllara zarar bi durum...
bide bence aslında yalnız da değiliz haaa :P
ama yalnızlık hissi??? tanımlayamadım şimdi =?
tınkerbell:Sen de blog yazıyosun .
Yorum Gönder