Nisan

Hiç bir yerde istenmeyen parçalı bulutlar gibiyim.Nereye gitsem kaçıyor insanlar,her köşede lanetleniyorum.Güneş olup ısıtamadım kimseyi,yağmur olup ıslatamadım.Uçurtma uçurmaya gelen çocuklar için yaratılmışım,evlerine dönmelerini izlemek ne acı...Hayat adaletsiz olduğu içindir belki: yapacak bi sürü iş varken sürgündeki ağaçlar gibi beklemem.Yadırgama devrik cümlelerimi,sen gittikten sonra çok değişti hayat.Ya da bana öyle geldi,mesela hatırlamayacak kadar unuttum sanıyordum yalnızlığımı.Hangi mevsimde açıyordu iğde ağaçları,ya da nasıl gülerdi çocuklar?Öyle çok şey oldum ki senden sonra gereksiz ilgiler ansiklopedisi gibi oldu içim.Bak bozuk para gibiyim yine,renkli sakızlara değişilen ya da gördüğün ilk dilencide bırakılan.Uzun cümleler kurmaya alıştım.Acelem yokken koşmaya ya da havadan sudan konuşmaya.Baksana afilli cümleleler bile kuruyorum artık.Artık eskisi kadar vakit ayıramıyorum seni düşünmeye ve anladım ki kendine ayıracak vakti kalmadığında insanın,büyümüş oluyorsun.Herşey oldum kısacası ve hiçbişey olmamın tadı içimi burkuyor.

resim