Bu Blogda Ara

20081115

Sanat sanat içindir

Efendim benim iltifatmatbaası isminde bir blogum daha vardı.Fazla uzun ömürlü olmadı gerçi,kapattım gitti.Açık olsa oraya yazardım bu yazıyı ama kapattım işte,saçmalıkları oraya yazıyordum.Yine işinize yaramayacak yazılardan biri.Görmezden gelin,idare edin.
Saat 5 okılogh ağzımda bilmem kaçıncı sigaram,solitaire oynuyorum.Bütün sülaleni akciğer kanserinden kaybedince,sigaradan pek korkası gelmiyor insanın.Nasıl olsa bir gün atalarımdan gelen gen aktif olucak.Ulan millete atalarından asalet ünvanı kalır,bize kanıbozuk genler. Komik.Nerde bu dokuzlu,memurlar bu oyunu niye oynuyor ki.Pederin tıkırtısını duyuyorum,o da benim odanın ışığını görmüştür sanırım. Üzülmüştür allah bilir,çocuk bu saatece çalışıyor diye.Yok be müdür solitaire oynuyorum,ya da düşünüyorum.Ya da yine kimseye şikayet etmiyor müzeyyen.Bilmiyorum.Zavallı adam.
Mantığım uyumamı,vicdanım toplam talep eğrisinin eğimi bölümünü bitirmemi,içsesim aptallıklarımdan kurtulmamı salık veriyor.Salık ne lan,ne salak bi kelime.Kendime çaktırmadan niye bu kadar yalnız olduğumu düşünüyorum aslında.Aşkıııııım,senin gıdığıı yirim türünden bişey değil,valla tam da bunu düşünüyordum birader türünden bişey de değil,belki de tanımlayamadığım için bu kadar sinsi bi yalnızlık.
Gerçekleştirebileceğim en güzel hayali 10 yıl önce cehennem olarak anlatıyordum.Bak bu da komik.Niye ciddi bişey yazamıyorum ben.Sorun bende usta.Aşk deyince sırtımı kaşıyacak bi hatun değil,aç karnına sıcak bira geliyor aklıma.Millet hayal kurar ben serap görürüm.Sen nihat hatipoğlu mahlasıyla dua et,ben tanrının anasına sövüyüm.Niye böyle?Yalnızca kaybettiğimde yaşadığımı hissediyorum.Sanırım sebep de lanetim de bu.
Bu ara bir de korku yapıştı üstüme.Çok korkuyorum.Hani korku filmlerinde canavarı ne kadar geç gösterirsen o kadar heyecanlı olur ya, bende canavarı göremedim henüz hayal gücümün yarattıklarıyla boğuşuyorum.Ayrıca çok sıkıldım.Hani sinekler olur ya yazın cama çarpıp dururlar.Dışarı çıkamaz,niye çıkamadığını anlayamaz,denemekten vazgeçemez.Akşama kadar çarpar durur salak.Bazen aynen öyle hissediyorum.Niye çıkamıyorum usta.Kimsenin de kafama bir sineklik indirdiği yok ki.İsmin halleri gibi benim yalın halim de bu sıkkınlık sanırım.Her trajediyi göğsümde komedi olarak yumuşatıp şık bi voleyle kendi ağlarıma yollamaktan usandım.Değişmek deme bana,bu bünyede bir işe yaramıyor.Değişirsem yeniden herşeyi mahvetme fırsatı veririm kendime.O da işime gelmiyor.
Yaşlanmak istiyorum.Tek isteğim bu yılların bir an evvel akıp gitmesi.Kafiyeli isimler koyacağım çocuklarım olmaz belki.Mutfak masamda çiçekli örtüler değil,gaste kağıtları olur.Sabah 9 akşam 5 itilir kakılırım.Ama 5 ten sonrası benim.Rakım,müzeyyenim.

7 kişi karşıladı;:

Zeugma 15 Kasım, 2008 13:22  

Çok sessiz bir yazı..
Cin Ali'nin üstüne olması şaşırtıcı gibi dursa da bazen ,hatta uzunca bir süre benzer ruh hallerinde oluyorum..
Dünyaya geldiğime pişman..Sorgu taa beni doğuran anaya kadar gidiyor,neden doğurduğuna dair..
Yorum yapmayıp seni rakın ve müzeyyeninle bırakmak isterdim..
ama...
yalnız değilsin inan..
bunu bil..

semmy 15 Kasım, 2008 13:23  

çok eğlenceli yazıyorum ama hayatım çok depresif,
çok dramatik yazıyorum ama hayatım çok eğlenceli...

insanları depresyona sokarım, insanları gülmekten kırarım...

tanıdık geldi mi? bana geliyor...

yazmak ayna gibi olsaydı keşke ama öyle değil işte...

mirel metyu 15 Kasım, 2008 13:49  

Bu tip düşüncelerden sıyrılmak mümkün değil, beklenmeyen anlarda patlamalar yaşayıp, aklından geçen cümleleri de çoğunlukla istediğin gibi anlatamama durumu yaşamak da işin cilvesi... boşver işte, üretken oluyor insan böyle zamanlarda...rakı, müzeyyen yeter sana:)

"Yalnızca kaybettiğimde yaşadığımı hissediyorum"

acı besler, büyütür işte...

Adsız 15 Kasım, 2008 14:04  

bu yaşadıklarında farklı bir sendrom olabilirmi godsyciim?
bazen öyle anlar oluyorki godsyciim, insan sineklikten öte sinek ilacı ister, acısız, anında gidiyim diye... olmuyo işte, yaşlanıp gazeteden masa örtünün üzerindeki rakıdan yudumlamakta acı verir, karşındaki eşlik eden hayat arkadaşın olmazsa...
anlık dürtülerde kalır bu aptal cama vuruşlar umarım =))

Arka Sıra HANEDANI 15 Kasım, 2008 14:38  

"Toparla kendini canını sıkma.Kaç kişilik hayaller kuracağın seni ilgilendirir tabii ki ama en azından iyimser ol Burak.Haklısın zor belki ama kötümser olarak da hiç çekilmiyor hayat.
Kendine dikkat et,dediklerimi düşün olur mu?Hoşçakal..."

aynen "den'den yapıyorum serhat abi sana, hem de senin sözlerini...

brk

osuruktanteyyare 15 Kasım, 2008 17:31  

ay ne karışık bi yazı bu
yada kafamı toplayamadım sanırım :S

kendini bilmez bir deli 16 Kasım, 2008 18:56  

yalnız değilsin kendini sinek gibi hissederken sadece bunu söyleyebiilyorum oyuncaaaamm

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP