Filozoftan İnciler

Öncelikle şu an gecenin körü,penceremi açmışım.Misler gibi yağmur yağmakta ki gece yağan yağmuru severim ben.Şevval Sam kızımız,"hastayım yalnızım" adlı parçayı icra etmekte.Yani... yanisi şu böyle bir ortamda sorunlu-ruh hastası(sorunsuz ruh hastası var sanki!) kimliğime bürünüp duygusallaşabilirim.Affola..

İnternette dolaşırken konu konuyu açıyor misali site siteyi açıyor,kendimi osho diye bir herifin özdeyişlerini okurken buldum.Tavsiye falan etmiyorum.Paşam paso sallamış ancak bir söze takıldım."Sakın unutma, ne zaman karşına bir seçenek çıksa, bilinmeyeni, riskli olan, tehlikeli ve güvencesiz olanı seç. Hiçbir zaman zarara uğramazsın. "Adam benim için söylemiş sanki.Bütün hayatım bu şekilde geçti benim.Eğer önceden bu sözü duyup,hayat felsefem olarak seçseydim, şimdilerde bu sohoya iyice bir söverdim.Özellikle de "hiçbir zaman zarar görmezsin" kısmı için.

Bizim milletçe sorunumuz(ya da insan olarak) her kavramı aşırı derece de abartmamız.Aşk mesela,aman aşık olanlar ne şanslı,aşkı tatmadıysan sen insan değilsin-allah belanı versin,asla vazgeçme,unutmak ayıptır,büyük aşklar koca bir yürek gerektirir vs. geyiğin haddi hesabı yok.Bunca şeyi duyunca bir halt var zannediyosun ama o büyük aşkın sonunda kendini şarkı söylerken buluyorsun.Nasıl bir manyak olduğuna göre değişiyor şarkı;Ya benimsin ya toprağın/Ben seni unutmak için sevmedim/Geç buldum çabuk yitirdim/Kapım her çalındıkça/Ya da neyse işte ama illaki ayvayı yiyen sen oluyorsun.

Konudan sapmayalım cesaret de bu kavramlardan biri.Neymiş, karlı bir günde yol ayırımına gelmiş de,çiğnenmemiş olanı seçmiş.Cesaret yoksa zafer de yokmuş falan da filan.Tanıdığım bütün korkaklar zafere ulaştı benim,buna ne demeli.(Hele biri var ki benle aynı yaşta küçükken üzülürdüm çocuk için şimdi... neyse fesatlığım azdı yine) Mahallemde bir adet Dr. Emmett Brown'ım olsaydı ve de geçmişe dönüş yapsaydım.15 yaşındaki serhatı bir güzel döverdim önce (ama onun beni dövme ihtimali daha fazla) sonra ona vereceğim tek felsefik öğüt sezen aksu şarkısındaki "just do it" olurdu.

Bu hayatta öğrendiğim tek şey bu," sadece yap".Ders mi çalışman gerek otur çalış,bu ne saçma şey diye felsefe yapma ne işime yarayacak diye sorma.Sadece çalış kardeşim.Sadece yapman gerekeni yap.İsteneni yap.Yapabilecek miyim diye korkma,nasılsa yaparım diye sallama işi. Benim bunu öğrenmem 24 yılımı aldı,uygulayabilmem o kadar sürmez diye umuyorum. Yazıyı yine uzattım.Kısacası boşverin osho'yu yaşasın Sezen Aksu.

Ayrıca duygusal bir yazı olmadı,şükür.