GodSyndrome

Biraz önce hiç aklımda yokken hayal kurdum Kemalettin, birdenbire oldu. Sonra istemdışı bir kahkaha attım. Belki bir saniye sürdü gülmem,ama son birkaç yıldır bu kadar içten gülümsetmemişti beni hiçbirşey.İçten bir gülümseme bu kadar zorken,tesadüfen aklıma gelmiş kendimle ilgili tek bir iyiniyet bana bu kadar komik geliyorsa...

Sanırım hiç acımadım kendime, başıma ne gelirse gelsin içimden bi ses beter ol deyip durdu. Hatta bir süre inada bindi iş, daha ne kadar kötü olabileceğini merak ettim. Zararlı,kötü,yanlış neyse peşine koştum. Sonra ondan da sıkıldım bıraktım herşeyi. Başına gelmesin,bilme. Hayatla ilgili en kötü anım bu sanırım. Kendi hayalin, büyüyünce köpekbalığı avcısı olmak istediğini söyleyen bir çocuğun sözleri gibi gülümsetiyorsa seni, artık gerçek dünyaya ait gibi gelmiyorsa sözlerin... Dünyada daha korkunç bişey olabileceğini sanmıyorum. 140420142322