GodSyndrome

Bazen bir kitabın beş-altı sayfasını dikkatim dağılmadan okuyabiliyorum.Burdan giden otobüslerin herhangi bir koltuğundaysam, ilk yarım saatinde hafifliyor yüreğim.Rakı sofrasında ilk dubleyi fondiplemek için başımı yukarı kaldırırken nefes aldığımı hissettiğim de oluyor.
Çok düşünüp, sürekli bekliyorum.Düşündüğünle kalırsın,beklediğinle kalırsın,kendinle kalırsın biliyorum. Gözükaralığıma kömür çaldılar sanki,yandı gitti.Yanıklarıma alkol sürüyorum.Bir kaç yıl öncesine kadar ben sadece kuru bir inattım.İnat murat'tı,Murad bağdatı alan padişah.Bayat bir inadın tek öğrettiği olarak zihnimde kaldı: Sora sora bulunmazmış Bağdat.
İçince kelimeler birbirine giriyor.İçiyorum,lakin bu evde artık Zeki Müren bile rakının zehrini alamıyor.
Bugün buralardan biri, bilmiş bilmiş ben üç senede düğün parasını biriktirdim Serhat, sen ne yaptın dedi.
Ebeninamı dedim ben de.Rakı parası denkleştirmekten daha anlamlı bir arayış var mı ki hayatta?
Ankarayı özlüyorum Kemalettin,annemi özleyemiyorum mesela oğul'luktan çıkalı çok oldu,baba desen kurulan bir oyuncaktım, oyuncak bozuldu.Ankarayı özlüyorum çünkü ben ne zaman aşık olsam bana sadece Ankara kaldı.Tıp fakültesinin bahçesinde kanlı bir pantalon paçası belki,akvaryumcular çarşısında bi çocukluk,itfaiye meydanında sattığım saat şimdi kaç lira? Ankaranın güzel yanı ne biliyor musun?Belçika büyükelçiliğinin bahçesine bira şişesi fırlatırsan sana dava açmıyorlar,aşıktır belki diyorlar.çiçek lokantasının önünde hayatı anlatıyorlar.Herşey sanki olur be aldırma der gibi.Biz yoğuz Kemalettin,koca Ankara sıhhıye köprüsünün altına hiç kusmayanlara kaldı.
Ben herşeye çok kolay alışırım biliyorsun,ama en çok alışmam gereken yere alışmayı başaramadım.
Senin sevdiğin türküdeki gibi,
gezer dolaşırım da ,bilmem nerdeyim?
Umudumu kestiğimi kimselere söyleme Kemalettin.