20130320

200320122317

Bir iki antibiyotik alsam dedim,üstüne bikaç duble rakının yenisinden çaksam, filtresini çıkarsam bi kaç on sigaranın/ kansere bir adım daha yaklaşsam. Ben mutsuzum...Bazen incelikle diyorum bunu.Kim mutlu ki cevabını duyacağımı bile bile.Hepimiz mutsusuz amenna.
Ben mesela,kendi mutsuzluğumla çok güzel yaşıyorum.Duvara bakıyorum akşamları. Sanki asırlardır bakıyorum. Duvar benim adıma utanıyor, ben utanmıyorum. Kendi edip,kendi bulan.Bulduğu şey yüzünden, bir ömür hiç bişey umamayan, kaç nefes kalmıştır ki zaten diye avunup duran ben; bi şekilde yaşıyorum.
Lakin yetmiyor.Mutsuz olma hakkın var diyorlar ama mutsuz görünüp canımızı sıkma. Bir araba falan al altına, çocuk 'neyim' yap,Allah de sonra,şükür falan kat araya.Banker Bilonun sözleri geliyor aklıma "iyi de o şatafata yüzük takmalara ne gerek vardı babam" Sadece mutsuz olup niye yaşamıyoruz acaba?
Bugün adamın biri bana üzülme dedi,sigarayı çok derin çektiğimden üzgün olduğuma karar vermiş lakin yetinmedi, teselli de etti "müslümana bu dünyada rahat yok" diye ekledi.Düşündüm sonra bi zamanlar ben de müslümandım. Güzel günlerdi.
Her gün dokuzbuçuk saat insanların karşısına çıkmak.Havadan sudan konuşmak.İnşallah,maşallah,hayırlısı diye sayıklamak.Zor oluyor akşamüstleri, az bir uzasa hayatın işleri foyam ortaya çıkacak sanki. Eve dönemeden yüzüm dökülecek. Çok şükür diyen yüzüm.İlgiliymiş gibi görünen yüzüm. Ah demek için içten içe yanan yüzüm.Her sorana çok iyiyim diyen aslında bok iyi olan yüzüm.
Bazen kaybolmak istiyorum.Uçtu mu bu adam desinler. Ben bir karakıyısında uçmuş olayım.Etil alkol olsun, ya da 32saat uykusuzluk şöyle ucuz yollusundan.Bir umut olsun beni sevdiğini sananlarda döner diye, bir umut olsun çünkü en güzel, umut öldürür.Ölsünler, umrumda değiller. Sevdikleri tarafından öldürülmeyi öğrensinler.Ne halta yarayacaksa. Ben mesela bu hayattan tek öğrendiğim.Hep daha fazla içmek.İçip, sızıp, hayattan kaçmak.
Ağlamayın demiş yazar,acınız azalır.Anlatmayın demiş acınız azalır.Yeni yeni anlıyorum ben, bir vakitten sonra acının azalanı değil artması hayrınadır.Ve bu yüzden nerde,ne vakit,ne halde olursam olayım hiç de gerçekten mutlu olamam sanırım ben.Eski bir kitapta geleceği anlatırken hani adam diyor ya aslında gerçekten et olmadığını biliyorum ama tadı çok benziyor.Hayat değil bizimkisi lakin çok benziyor.

3 kişi karşıladı;:

eon 08 Nisan, 2013 02:40  

hafız seni bi arkadaş tavsiye etti de nasıl bi insanmışsın bağımlılık yaptın arkadaş. Arşiv baya geniş senin hepsini nasıl bitirecem bilmiyom da bir uçtan başladık çok şükür.Yalnız bu yazının ayrı bi yeri var. Bir numara buyuk bi yazı hep bi sonraki sene de okunabilecek türden..

Godsyndrome 09 Nisan, 2013 18:28  

eyvallah müdür

Adsız 18 Nisan, 2013 11:37  

Mustafa Arslan'a katılıyorum,bu yazı 2 benden büyük..çakıldım kaldım burda,üç kez okudum ve kendimi buldum.

Powered By Blogger

  © Blogger templates 'Neuronic' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP